من از میان جنگلی که سایه اش...
نقش بند دریاچۀ آب های نقره ایست...
و از لا به لای درختان توس و قوش...
که ستون های مرمرین قصر منند...
قاصدک های افکارم را...
به آسمان رویاهایم، خواهم فرستاد...
تا همچون ستارگان، بدرخشند و...
به زندگی من...
روشنایی بخشند...
اندیشیدن، چراغ راه تاریکی های آدمیست...
نظرات شما عزیزان:
:: موضوعات مرتبط:
انه شرلی ،
،
|